Умари Хайёми Нишопурӣ
(1048–1123)
Б
Бадхоҳи касон ҳеч ба мақсад нарасад
Бар каф майи лаълу зулфи дилдор ба даст
Бар кӯзагаре парер кардам гузаре
Бар Лавҳ нишони буданиҳо будаст
Бар ман қалами қазо чу бе ман ронанд
Бар мафраши хок хуфтагон мебинам
Бар мӯҷиби ақл зиндагонӣ кардан
Бар пушти ман аз замона тӯ меояд
Бар раҳгузарам ҳазор ҷо дом ниҳӣ
Бар санг задам дӯш сабӯйи кошӣ
Бар синаи ғампазири ман раҳмат кун
Бар худ дари кому орзу дарбастам
Бар худ ситаму ранҷ ниҳодан беҷост
Бар чархи фалак ҳеч касе чир нашуд
Бар чеҳраи гул насими Наврӯз хуш аст
Бар шохи умед агар баре ёфтаме
Баргир зи худ ҳисобе, ар бохабарӣ
Бардор пиёлаву сабӯ, эй дилҷӯ
Бартар зи сипеҳр хотирам рӯзи нахуст
Бархез, буто, биё зи баҳри дили мо
Бархезаму азми бодаи ноб кунам
Бархезу бидеҳ бода, чӣ ҷойи сухан аст
Бархезу биё ки чанг бар чанг занем
Бархезу давои ин дили танг биёр
Бархезу махӯр ғами ҷаҳони гузарон
Бас хуни касон ки чархи бебок бирехт
Бегона агар вафо кунад, хеши ман аст
Бемораму дил дар имтиҳонам дорад
Беҳ он, ки дар ин замона кам гирӣ дӯст
Бигрифт маро маломат аз зарроқӣ
Бикшой дарам, ки даркушоянда туӣ
Бингар, зи сабо домани гул чок шуда
Бингар, зи ҷаҳон чӣ тарф барбастам, ҳеч
Бисёр бигаштем ба гирди дару дашт
Бишнав зи ман, эй зубдаи ёрони куҳун
Бо бат мегуфт моҳии дар табу тоб
Бо раҳмати ту ман аз гунаҳ н-андешам
Бо бода нишин, ки мулки Маҳмуд ин аст
Бо бодаи ноб андар ин кошона
Бо дард бисоз то давое ёбӣ
Бо душману дӯст феъли неку некуст
Бо ин ки шароб пардаи мо бидарид
Бо май ба канори ҷӯй мебояд буд
Бо ман ту ҳар он чӣ гӯйӣ, аз кин гӯйӣ
Бо мардуми покбозу оқил омез
Бо мо дирами қалб намегирад ҷуфт
Бо мо фалак ар ҷанг надорад аҷаб аст
Бо моҳрухе бар лаби ҷӯю маю вард
Бо мутрибу май ҳурсириште гар ҳаст
Бо нафс ҳамеша дар набардам, чӣ кунам
Бо сарвқаде тозатар аз хирмани гул
Бо сифлаи тундхӯю беақлу виқор
Бо ту ба харобот ҳамегӯям роз
Бо ҳар баду нек роз натвонам гуфт
Бо ҳукми Худо ба ҷуз ризо дар нагирифт
Бозе будам, парида аз олами роз
Бутхонаву Каъба хонаи бандагӣ аст
Комментарий уважаемого Махмуда — это попытка выдать желаемое за действительное. У Хайяма есть рубаи и о Боге, и о вине. И не стоит путать одно с другим.
Тарҷумаҳо хамааш нодурустанд ва нисбати ин марди Худо нохурмати ва туҳмат аст.
Май дар байтхои Умари Хайём ба маънои ишку мухабат нисбати Худо ва пайғомбар (с.а.с)
омадааст. Агар мастиро дар ислом донистан хохед маълумотро дар бораи тариқат кобед.
Шояд ки АЛЛОҲ насиб кунад ва Шумо рохати майи хакикиро бифахмед.