Аз рубоиёти Ҳаким Умари Хайём
(Виройиши Абдуҳамид Тағоев)
Бар каф майи лаълу зулфи дилдор ба даст,
Бар тарфи чаман кунам ба иқбол нишаст.
Май нӯшаму аз даври фалак н-андешам,
В-он гоҳ шавам зи бодаи ишрат маст.
Дигаргунаҳо:
Бар каф майи лаълу зулфи дилдор ба даст,
Бар тарфи чаман кунад ба иқбол нишаст.
Май нӯшаду аз даври фалак н-андешад,
То он ки шавад зи бодаи ишрат маст.
Баргардонҳо:
Блажен, кто на ковре сверкающего луга,
Пред кознями небес не ведая испуга,
Потягивает сок благословенных лоз
И гладит бережно душистый локон друга.
(Осип Румер) |