Бар чеҳраи гул насими Наврӯз хуш аст

ruboiyot

Аз рубоиёти Ҳаким Умари Хайём
(Виройиши Абдуҳамид Тағоев)

Бар чеҳраи гул насими Наврӯз хуш аст,
Дар саҳни чаман рӯйи дилафрӯз хуш аст.
Аз дӣ, ки гузашт, ҳар чӣ гӯйӣ, хуш нест,
Хуш бошу зи дӣ магӯ, ки имрӯз хуш аст.

Дигаргунаҳо:

Бар чеҳраи гул шабнами Наврӯз хуш аст,
Дар тарфи чаман рӯйи дилафрӯз хуш аст.
Аз дӣ, ки гузашт, ҳар чӣ гӯйӣ, хуш нест,
Хуш бошу зи дӣ магӯ, ки имрӯз хуш аст.

Баргардонҳо:

Как нежно щеки розы целует ветерок!
Как светел лик подруги, и луг, и ручеёк!
Не говори о прошлом: какой теперь в нем прок?
Будь счастлив настоящим. Смотри, какой денёк!

(Л. В. Некора)

Как прекрасно блистает роса на пурпуровой розе весной!
Как прекрасен на вешнем лугу облик девы, красы неземной...
О вчерашнем зачем говорить? В этом смысла немного, поверь.
Веселись, день сегодняшний мил, день прошедший закрыт пеленой.

(А. Старостин)

На розах блистанье росы новогодней прекрасно,
Любимая - лучшее творенье господне - прекрасно.
Жалеть ли минувшее, бранить ли его мудрецу?
Забудем вчерашнее! Ведь наше Сегодня - прекрасно!

(Владимир Державин)

Для розы ветерка дыханье сладко,
Средь сада с милою свиданье сладко.
Будь радостен, вчерашний день забудь,
В день нынешний существованье сладко!

(Цицилия Бану)

Бо дӯстонатон баҳам бинед: