Меҳан

Суруди миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон

Шеъри Гулназар Келдӣ

Диёри арҷманди мо,
Ба бахти мо сари азизи ту баланд бод,
Саодати ту, давлати ту бегазанд бод,
Зи дурии замонаҳо расидаем,
Ба зери парчами ту саф кашидаем, кашидаем.
Зинда бош, эй Ватан,
Тоҷикистони озоди ман!

Барои нангу номи мо
Ту аз умеди рафтагони мо нишонаӣ,
Ту баҳри ворисон ҷаҳони ҷовидонаӣ,
Хазон намерасад ба навбаҳори ту,
Ки мазраи вафо бувад канори ту, канори ту.
Зинда бош, эй Ватан,
Тоҷикистони озоди ман!

Ту модари ягонаӣ,
Бақои ту бувад бақои хонадони мо,
Мароми ту бувад мароми ҷисму ҷони мо,
Зи ту саодати абад насиби мост,
Ту ҳастию ҳама ҷаҳон ҳабиби мост, ҳабиби мост.
Зинда бош, эй Ватан,
Тоҷикистони озоди ман!

Гулрухсор

Савганд

Ватан, эй модари аз тоқати таҳқир хаста,
Ватан, эй шаҳчинори аз шамоли ҷаҳл бишкаста,
Зи баъди сад ҳазорон сол,
Зи қаъри сад қабат хоки сиёҳ
Аламҳои ту бар ёдам расад
      фарёд хоҳам кард.

Ватан, бо номи ту, бо нанги ту,
Бо ишқи маҷрӯҳи набарди ту,
Ба ҷойи ошиқони шермарду ғӯрамарги ту,
Бинои шӯҳрату шони туро бунёд хоҳам кард!
Ватан, «Шаҳнома»-и рӯҳи туро
Дар партави нуру зиё
Бо килки умеду вафо эҷод хоҳам кард.
Ватан, аз сангҳои бар сарат
      бишкастаи фарзандҳои носазоворат,

Туро бунёд хоҳам кард,
Туро обод хоҳам кард!

Кароматуллоҳ Олимов

Суруди садоқат

Аё, Тоҷикистони озоди ман,
Умеди дилу хотири шоди ман.
Чу фарзанди ту ҳозирам бар дифоъ,
Ба ҳифзи ту ҷонро намоям фидо!

Ватан, боиси ифтихорам туӣ,
Ватан, мабдаи эътиборам туӣ,
Ватан, тору пуди вуҷудам туӣ,
Ватан, қиблагоҳи суҷудам туӣ!

Манам вориси Рустами достон,
Чу Восеи размовари паҳлавон,
Чу сарбози Темурмалики замон,
Наёбад зи ман душмани ту амон!

Ба софии оби зулолат қасам,
Ба покии хоку ҷалолат қасам,
Зи кӯҳсору водӣ ҳама тоҷикем,
Ҳама яктану ҷон ба ту содиқем!

Онегин Гаджикасимов

Душанбе

Первый луч рассвета
бродит по проспектам города,
Улицы проснулись,
солнцу улыбнулись молодо.
Я шепчу, как другу:
«Здравствуй, с добрым утром,
Город мой!
Как красив и наряден ты
В окружении снежных гор!»

припев:
Пусть где-то на земле
редкой красоты есть города,
Но только Душанбе
В сердце сохраню я навсегда!

С детских лет — не скрою! —
Так любимый мною город мой!
Звонкие арыки, древние чинары
Гордые,
Льётся, как тропинка, речка Душанбинка
Горная,
В ней звенит эхо всех долин,
Где тюльпаны нежно цветут.

припев:
Пусть где-то на земле
редкой красоты есть города,
Но только Душанбе
В сердце сохраню я навсегда!

Я люблю и знаю,
Что не променяю город мой,
Солнце золотое, небо голубое
Над тобой!
И нигде на свете
Больше мне не встретить ласковей
Тех людей, что живут в моем
Добром городе Душанбе!

припев:
Пусть где-то на земле
редкой красоты есть города,
Но только Душанбе
В сердце сохраню я навсегда!

припев:
Пусть где-то на земле
редкой красоты есть города,
Но только Душанбе
В сердце сохраню я навсегда!

Видео дар ин мавзӯъ:
Поет Аида Ведищева из к/ф «Белый рояль» (1968 г.)