Ҳарчанд ки аз гуноҳ бадбахтаму зишт

ruboiyot

Аз рубоиёти Ҳаким Умари Хайём
(Виройиши Абдуҳамид Тағоев)

Ҳарчанд ки аз гуноҳ бадбахтаму зишт,
Навмед наям чу бутпарастон зи куништ.
Аммо саҳаре, ки мирам аз махмурӣ,
Май хоҳаму маъшуқ, чи дӯзах, чи биҳишт.

Дигаргунаҳо:

Ҳарчанд ки аз гуноҳ бадбахтаму зишт,
Навмед наям чу бутпарастони куништ.
Аммо саҳаре, ки мирам аз махмурӣ,
Май хоҳаму маъшуқа, чи дӯзах, чи биҳишт.

Баргардонҳо:


Пускай несчастен, мерзок я, пусть предан всяческим грехам
Не идолопоклонник я, печали душу не предам.
Нет, умирая по утрам, в похмелье тягостном, прошу
Опять красавиц и вина ‒ мне не нужны мечеть и храм.

(А. Старостин)

Я несчастен и мерзок себе, сознаюсь.
Но не хнычу и кары небес не боюсь.
Каждый божеский день, умирая с похмелья,
Чашу полную требую, а не молюсь!

(Герман Плисецкий)

Бо дӯстонатон баҳам бинед: