Аз рубоиёти Ҳаким Умари Хайём
(Виройиши Абдуҳамид Тағоев)
Дар даҳр чу овози гули тоза диҳанд,
Фармой, буто, ки май ба андоза диҳанд.
Аз ҳуру қусуру в-аз биҳишту дӯзах,
Фориғ бинишин, ки он ҳар овоза диҳанд.
Дигаргунаҳо:
Дар даҳр чу овози гули тоза диҳанд,
Фармой, буто, ки май ба андоза диҳанд.
Аз ҳури биҳишту аз азоби дӯзах,
Дил фориғ кун, ки ёва овоза диҳанд.
Фармой, буто, ки май ба андоза диҳанд,
Ҳар лаҳза шароби мо тару тоза диҳанд.
Аз дӯзаху аз биҳишту аз ҳуру қусур,
Фориғ бинишин, ки он худ овоза диҳанд.
Баргардонҳо:
Чуть алою розою ранняя вспыхнет весна,
Вели, мой кумир, чтобы в меру нам дали вина.
О гуриях и о чертогах, о рае и аде
Не думай – все сказка, все – выдумка только одна.
(Владимир Державин)
Вместо сказок про райскую благодать
Прикажи нам вина поскорее подать.
Звук пустой – эти гурии, розы, фонтаны…
Лучше пить, чем о жизни загробной гадать!
(Герман Плисецкий) |