Аз рубоиёти Ҳаким Умари Хайём
(Виройиши Абдуҳамид Тағоев)
Чун ҳосили одамӣ дар ин шӯристон,
Ҷуз хӯрдани ғусса нест ё кандани ҷон.
Хуррам дили он, ки з-ин ҷаҳон зуд бирафт,
Осуда касе, ки худ наёмад ба ҷаҳон.
Дигаргунаҳо:
Чун ҳосили одамӣ дар ин шӯристон,
Ҷуз хӯрдани ғусса нест то кандани ҷон.
Хуррам дили он, ки з-ин ҷаҳон зуд бирафт,
Осуда касе, ки худ наёмад ба ҷаҳон.
Чун ҳосили одамӣ дар ин шӯристон,
Ҷуз хӯрдани ғусса нест то кандани ҷон,
Хуррам дили он к-аз ин ҷаҳон зуд бирафт,
В-осуда касе, ки худ наёмад ба ҷаҳон...
Баргардонҳо:
Как странник, павший в солонцах без сил,
Ждет, чтоб конец мученьям наступил,
Так счастлив тот, кто рано мир покинул;
Блажен, кто вовсе в мир не приходил.
(Владимир Державин)
Эта жизнь - солончак. Вкус у жизни такой,
Что сердца наполняются смертной тоской.
Счастлив тот, кто ее поскорее покинет.
Кто совеем не родится - познает покой.
(Герман Плисецкий) |