Онҳо, ки ба ҳикмат дури маънӣ суфтанд

ruboiyot

Аз рубоиёти Ҳаким Умари Хайём
(Виройиши Абдуҳамид Тағоев)

Онҳо, ки ба ҳикмат дури маънӣ суфтанд,
Дар зоти Худованд суханҳо гуфтанд.
Воқиф чу нагаштанд бар асрори фалак,
Аввал занахе заданду охир хуфтанд.

Дигаргунаҳо:

Онҳо, ки ба ҳикмат дурри маънӣ суфтанд,
Дар зоти Худованд суханҳо гуфтанд,
Сарриштаи асрор надонист касе,
Аввал занахе заданду охир хуфтанд.

Он бехабарон, ки дурри маънӣ суфтанд,
Дар чарх ба анвоъ суханҳо гуфтанд,
Огаҳ чу нагаштанд бар асрори ҷаҳон,
Аввал занахе заданду охир хуфтанд.

Баргардонҳо:

Сверлильщики словесных жемчугов,
Искатели божественных основ,
Разгадки главной тайны не узнав,
Ушли из мира этого, потратив много слов.

(А. Старостин)

Те, что ясной мысли жемчуга сверлили,
О природе бога много говорили,
Так и не узнав разгадки главной тайны,
Поболтали праздно, а потом ‒ почили.

(А. Старостин)

Где теперь эти люди мудрейшие нашей земли?
Тайной нити в основе творенья они не нашли.
Как они суесловили много о сущности бога, -
Весь свой век бородами трясли - и бесследно ушли.

(Владимир Державин)

Бо дӯстонатон баҳам бинед: