Ин қофилаи умр аҷаб мегузарад

ruboiyot

Аз рубоиёти Ҳаким Умари Хайём
(Виройиши Абдуҳамид Тағоев)

Ин қофилаи умр аҷаб мегузарад.
Дарёб даме, ки бо тараб мегузарад.
Соқӣ, гами фардои қиёмат чӣ хӯрӣ?
Пеш ор пиёларо, ки шаб мегузарад.

Дигаргунаҳо:

Ин қофилаи умр аҷаб мегузарад,
Некуст даме, ки бо тараб мегузарад.
Соқӣ, ғами фардои қиёмат чӣ хӯрӣ?
Дардеҳ қадаҳи бода, ки шаб мегузарад.

Баргардонҳо:

Караван этой жизни безгласно проходит.
Ты мгновенье держи, что прекрасно проходит...
Кравчий, что ты горюешь о страшном суде?
Дай мне чашу, ведь ночь ‒ как ужасно!‒ проходит...

(А. Старостин)

Как странно жизни караван проходит.
Блажен, кто путь свой весел, пьян проходит.
Зачем гадать о будущем, саки?
Дай мне вина! Ночной туман проходит!

(Владимир Державин)

Что жизни караван! Он прочь уходит.
Нам счастья удержать невмочь - уходит.
О нас ты не печалься, виночерпий,
Скорей наполни чашу - ночь уходит.

(Ц. Бану, К. Арсенева)

Бо дӯстонатон баҳам бинед: