Эй чарх, дилам ҳамеша ғамнок кунӣ

ruboiyot

Аз рубоиёти Ҳаким Умари Хайём
(Виройиши Абдуҳамид Тағоев)

Эй чарх, дилам ҳамеша ғамнок кунӣ,
Пироҳани хуррамии ман чок кунӣ.
Боде, ки расад ба ман, туаш об кунӣ,
Обе, ки хӯрам, дар даҳанам хок кунӣ.

Дигаргунаҳо:

Эй чарх, дилам ҳамеша ғамнок кунӣ,
Пироҳани хушдилии ман чок кунӣ.
Боде, ки ба ман вазад, ту оташ кунияш,
Обе, ки хӯрам, дар даҳанам хок кунӣ.

Эй чарх, дилам ҳамеша ғамнок кунӣ,
Пироҳани фаррухии ман чок кунӣ.
Боде, ки ба ман расад, ту оташ кунияш,
Обе, ки хӯрам, дар даҳанам хок кунӣ.

Баргардонҳо:

О небосвод, я от тебя терплю мучения всегда,
Рубашку счастья моего ты разрываешь без стыда.
Коль ветер веет на меня, его в огонь ты превращаешь,
Губами я коснусь воды - в прах обращается вода!

(А. Старостин)

О небосвод! Что ты сердце мое огорчаешь,
Счастья рубаху на мне ты в клочки разрываешь,
Делаешь северный ветер дыханьем огня,
Воду в моей пиале ты в песок превращаешь.

(Владимир Державин)

Бо дӯстонатон баҳам бинед: