Абр омаду боз бар сари сабза гирист

ruboiyot

Аз рубоиёти Ҳаким Умари Хайём
(Виройиши Абдуҳамид Тағоев)

Абр омаду боз бар сари сабза гирист,
Бе бодаи арғавон намебояд зист.
Ин сабза, ки имрӯз тамошогаҳи мост,
То сабзаи хоки мо тамошогаҳи кист?!

Дигаргунаҳо:

Абр омаду боз бар сари сабза гирист,
Бе бодаи гулранг намебояд зист.
Ин сабза, ки имрӯз тамошогаҳи мост,
То сабзаи хоки мо тамошогаҳи кист?!

Абр омаду боз бар сари сабза гирист,
Бе бодаи гулранг намешояд зист.
Имрӯз тамошогаҳи мо ин сабза-ст,
То сабзаи хоки мо тамошогаҳи кист?!

Абр омаду боз бар сари сабза гирист,
Бе бодаи арғавон даме натвон зист.
Ин сабза, ки имрӯз тамошогаҳи мост,
То сабзаи хоки мо тамошогаҳи кист?!

Баргардонҳо:

Над лугом облако струит потоки слез…
Возможно ль миг прожить без сока пьяных лоз?
Зеленою травой любуемся мы нынче,
А завтра – глядь! – из нас уж новый луг пророс.

(Олег Румер)

Снова туча на землю роняет слезу,
Трезвый, этого зрелища я не снесу,
Нынче мы, на траве развалясь, отдыхаем –
Завтра будем лежать под травою, внизу.

(Герман Плисецкий)

Бо дӯстонатон баҳам бинед: